Victor Jara, liedjeszanger, dichter en dromer
Hij was een van de grootste folkloristische zangers van Chili.
Victor Jara, ik hoor je stem
in het huilen van de wind
in het groeien van het graan
in het zingen van een kind
Victor, Victor, ik hoor je stem
in het zuchten van je volk
– stem van Allende, hóór! –
en in de woorden van Che
Hij werd in 1973 in het stadion van Santiago vermoord.
Eerst werden zijn handen verbrijzeld met een bijl.
Zijn gitaar en stem werden niet meer gehoord.
Mensen van Chili ik hoor
duizenden stemmen van ver
miljoenen stemmen gesmeed
tot een wereldspannend koor
Victor Jara, ik hoor je stem
in het huilen van de wind
in het groeien van het graan
in het zingen van een kind
Hij zong over de liefde, over de bergen en zeeën van Chili, over vrijheid.
Hij zong over de droom van compañero Salvador Allende.
Jouw gitaarstem heeft meer kracht
dan de dolk van de fascist
in de longen van het volk
“Venceremos” is jouw lied
Victor Jara leeft voort in zijn liederen.
In dit lied. In u. In mij. Hóór, Victor…
Grito victorioso:
Victor es victoria!
“Venceremos” is jouw lied…
“Venceremos” is jouw lied…
“Venceremos” is óns lied!
Jan Woordenaar Bontje
*
11 SEPTEMBER 1973
Het is vandaag exact 50 jaar geleden dat de VS samen met Chileense fascistische generaals o.l.v. de bloedhond Pinochet en gesteund en toegejuicht een aantal (vaak Amerikaanse) mega-multinationals, een bloedige staatsgreep pleegden in Chili.
De democratisch gekozen socialistische president Salvador Allende werd in het presidentiële paleis samen met leden van zijn paleiswacht vermoord door de fascisten.
Duizenden Chilenen – arbeiders, studenten, huisvrouwen, politici, vakbondsleden en vakbondsleiders, socialisten, communisten, boeren, werden gevangen, gemarteld, vermoord.
Het nationale voetbalstadion Estadio Nacional de Chile werd ingericht als concentratiekamp. In de eerste maanden werden daar zo’n 12.000 politieke tegenstanders van Pinochet opgesloten, gemarteld of zelfs vermoord.
De zanger/dichter/gitarist Victor Jara was een van hen. Zijn handen werden gebroken zodat hij geen gitaar meer kon spelen en daarna werd hij vermoord. In het voetbalstadion van Santiago, waar hij met duizenden anderen gevangen zat.
Anderen zaten in concentratiekampen.
Toen ik het nieuws van de staatsgreep hoorde was ik zo geschokt dat ik misschien wel een uur aan de telefoon was met een oude sociaaldemocraat over deze misdadige actie. Nog steeds op 11 september denk ik aan deze tragedie terug.
Chili is een gruwelijke les: machthebbers zullen hun macht en positie nooit zomaar opgeven…