Verslag 28ste LiteRAR en Muziek 19 april 2015
Na de kooserie van RAR voorzitter Koos Verkerk en de inleidende woorden van presentator Jan Bontje betrad huistroubadour Willem het podium en zong twee gedichten van Augusta Peaux die hij op muziek zette: Van ‘t veld en Vlucht.
De vaste columniste van LiteRAR en Muziek, Astrid van der Star, las een grappige column over haar hond Robbie waarin zij het heerlijke Rotterdamse woord sussenderen (sussen) gebruikte. Ook kondigde zij haar nieuwste boek aan:
Ik doe wat ik Wil, een biografie over haar gestorven jongste zus, Wil.
Constant Schorel las twee korte verhalen: Voorjaar en Clematis clitoris. Zoals altijd zeer humoristische verhalen.
Willem trad voor de tweede keer op en begon met het liedje Aforismen, aan de hand van aforisme van de Indiase vrijheidsstrijder, filosoof en dichter Sri Aurobindo (1872-1950) en de Franse zanger en componist van Grieks-Joodse afkomst Georges Moustaki (1934-2013). Als tweede zong hij het door hem op muziek gezette gedicht Windliedje van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker (1933-1965) in de vertaling van Gerrit Komrij (1944-2012).
Na de pauze was het wederom de beurt aan Willem, die Op een dag van Frank Boeijen zong en Tokkelliedje van Ingrid Jonker in de vertaling van Gerrit Komrij.
Een aantal leden van schrijfgroep Kopschrijvers uit Spijkenisse was nu aan de beurt. Als eerste A3 Eijke, met het verhaal De koffiemadam en een erotisch verhaal.
Emy Knikman was helaas door ziekte verhinderd, zodat het nu de beurt was aan Lianne Quack met o.a. het verhaal De lege kinderwagen over een nachtmerrie daarover.
Willem zong weer 2 liedjes: Niemandsland en een in het Nederlands vertaald lied van de Amerikaanse singer-songwriter Jim Croce (1943-1973)
Ronald van Ham van de Kopschrijvers las zijn verhaal Roodkapje herzien en Thea Neecke las twee verhalen: Dreiging (over een jongen wiens broer jihadist wilde worden en hem naar een bijeenkomst nam; uiteindelijk deinsde Ali terug voor de gevolgen van zo’n keuze en vond dat je niks aan maagden had omdat die niet eens kunnen voetballen…) en een liefdesverhaal.
Willem besloot deze middag met het liedje Weelde van Augusta Peaux en een liedje van Frank Boeijen.
Met in zicht de meimaand las Jan Bontje o.a. het laatste vers van het gedicht Vrede van Leo Vroman (1915-2014):
Kom vanavond met verhalen
hoe de oorlog is verdwenen,
en herhaal ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.
Jan Woordenaar Bontje - CULTUUR 